میروم
باید بروم
آنها که ماندگار شدند
همه روزگاری کوچ کردند ورفتند
میروم با چمدانی دردست
چمدانی که پراز لحظه های خالی نبودن های توست
ودلی که باخود میبرم تا ازتودورش کنم
تا صیغل یابد ازاین همه تمنا وخواهشهای نا بجا
.
.
.
آری باید رفت
شاید بتوان درنقطه ای دور دوباره پنجره ای آویخت
وآسمان را دوباره آبی دید!!
نظرات شما عزیزان:
سودابه 
ساعت1:39---18 آبان 1390
احسنت بردوست شاعره گلم :دلت بهاری باد
تبادل
لینک هوشمند